Transitievergoeding

Geschatte leestijd: 4 minuten

De transitievergoeding is een vergoeding die de werkgever aan de werknemer moet betalen bij ontslag. Sinds 1 juli 2015 heeft een werknemer recht op transitievergoeding bij ontslag als onderdeel van de Wet Werk en Zekerheid. Met de invoering van de WAB per 1 januari 2020 is de berekeningsmethode voor de transitievergoeding aangepast. Deze vergoeding wordt berekend vanaf de eerste werkdag. Hierdoor wordt de vergoeding berekend over het gehele dienstverband en niet meer afgerond in halve jaren.

Waarom een transitievergoeding

Een transitievergoeding is bedoeld als compensatie voor ontslag. Indien een tijdelijk contract niet wordt verlengd dan heeft de werknemer ook recht op een vergoeding. Deze vergoeding kan de werknemer gebruiken om de transitie naar ander werk te vergemakkelijken. De werknemer kan deze vergoeding gebruiken voor scholing of begeleiding bij de overstap naar een andere baan. Dit is echter niet verplicht.

Te veel betaalde premies terugvorderen? Data-Analyse Loonkosten

Optimaliseer de loonbelasting, betaal niet te veel.

LEES VERDER

Hoogte transitievergoeding

De hoogte van een transitievergoeding wordt berekend door op basis van het aantal dienstjaren en het bruto maandsalaris. Een werknemers ontvangt 1/3 van het bruto maandsalaris maal het aantal dienstjaren. Wanneer er sprake is van meerdere tijdelijke contracten dan worden dienstjaren van deze contracten bij elkaar opgeteld. Een transitievergoeding bedraagt maximaal €84.000 bruto.

Uitbetaling transitievergoeding

Werkgevers dienen de vergoeding uiterlijk één maand na het einde van de arbeidsovereenkomst aan de werknemer te betalen. Na deze periode heeft de werknemer recht op een wettelijke rente. De werknemer kan dan een claim bij te rechter indienen over het niet betalen van de vergoeding. Deze claim moet binnen drie maanden na het einde van het dienstverband zijn ingediend. Werkgevers kunnen deze extra transitiekosten voorkomen door tijdig de transitievergoeding te betalen.

Wanneer geen transitievergoeding

Een werkgever is niet altijd verplicht een vergoeding te betalen. In de volgende gevallen hoeft de werkgever geen transitievergoeding te betalen:

ontslag door ernstig verwijtbaar handelen of nalaten door de werknemer;
bij was de werknemer nog geen 18 jaar en heeft gemiddeld niet meer dan 12 uur per week gewerkt;
ontslag omdat de werknemer de AOW-leeftijd of andere pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt;
de werkgever is failliet, heeft uitstel van betaling (‘surseance van betaling’) of de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen is van toepassing op de werkgever;
in de cao is een voorziening voor een transitievergoeding opgenomen bij ontslag wegens bedrijfseconomische redenen;
als de werknemer een volgend tijdelijk contract is aangegaan vóór het (van rechtswege) eindigen van een tijdelijk contract. Voorwaarde daarbij is dat het nieuwe contract na maximaal 6 maanden ingaat na het eindigen van het vorige contract (en tussentijds kan worden opgezegd);
als de werkgever een gelijkwaardig contract aanbiedt voordat het tijdelijk contract afloopt;
als de werkgever aanbiedt het tijdelijk contract te verlengen, voordat dat het contract afloopt. Het maakt niet uit of de werknemer het aanbod accepteert.

Aanvullende transitievergoeding

Indien de kantonrechter bepaalt dat het ontslag ernstig te wijten is aan de werkgever, dan kan een extra vergoeding worden toegewezen van maximaal van 50% van de transitievergoeding.

Transitievergoeding en ontslagvergoeding

Een transitievergoeding is niet hetzelfde als een ontslagvergoeding. Een werknemer heeft recht op een wettelijke transitievergoeding bij ontslag. Een werknemer heeft echter geen wettelijke recht op een ontslagvergoeding. Een ontslagvergoeding komt tot stand bij ontslag met wederzijds

"*" geeft vereiste velden aan